σκοτώνω ζώα — tuer[Spéc.]

αποδεκάτισμα, αποδεκατισμός — décimation - αφανισμός, εξολόθρευση, εξόντωση, καταστροφή, συντριβή — bousillage, destruction, dévastation, ravage - εξολόθρευση — extermination - destruction[Nominalisation]

εκριζωτήσ — destructeur[PersonneQui~]

επικριτικός, καταστρεπτικός, καταστροφικός, μη εποικοδομητικός — destructeur, destructif - destructeur[Qui~]

destructeur[CeQui~]

εκμηδένιση, εξολόθρευση — anéantissement, annihilation - αποσύνθεση, διάλυση — annihilation, désintégration - εξάλειψη, εξαφάνιση — extermination, extinction - αφανισμός, καταστροφή, κατεδάφιση, συμφορά, όλεθρος — démolition - αφανιστήσ, εκμηδενιστήσ[Dérivé]

αποδεκατίζω — décimer[Domaine]

anéantir (v. trans.) • décimer (v. trans.) • détruire (v. trans.) • éliminer (v. trans.) • exterminer (v. trans.) • réduire à néant (v. trans.) • αποδεκατίζω (v.) • εξολοθρεύω (v.) • καθαρίζω (v.)