cytogenetics - γονιδιακή επιστήμη — genomics - επιστήμη μελέτης πρωτεϊνών — proteomics - μοριακή γενετική — molecular genetics - pharmacogenetics[Spéc.]

genetic, genetical[Rel.App.]

γενεσιολογικά — genetically[Adv.]

γενεσιολόγοσ — geneticist[PersonneQuiFait]

haploid, haploidic, monoploid - diploid - hyperdiploid, polyploid - triploid - homozygous - heterozygous - monogenic - polygenic - univalent - bivalent, double - multivalent - parental - αφορά ή αναφέρεται σε γιο ή κόρη, που ανήκει — filial - transformation - παραγωγή μικτών γενών — cross, crossbreeding, crossing, hybridisation, hybridization, hybridizing, interbreeding - mapping - αμφίβιο — amphidiploid - διπλοειδής οργανισμός — diploid - απλοειδής οργανισμός — haploid - ετεροαπλοειδής οργανισμός — heteroploid - πολυπλοειδής οργανισμός — polyploid - unit character - κληρονομιά, κληρονόμημα — hereditary pattern, inheritance - gene linkage, linkage - γονίδιο — cistron, factor, gene - XX - XXX - XXY - XY - XYY - φυλετικό χρωμόσωμα — accessory chromosome, allosome, gonosome, heterochromosome, heterosome, idiochromosome, sex chromosome, sex chromosomes, unpaired allosome - οι νόμοι του Μέντελ — Mendel's law - recombination - chromosomal mutation, genetic mutation, mutation - inversion - transposition - position effect - expression - meiosis, miosis, reductional division, reduction division - replication - segregation - transcription - transduction - translation - translocation - translate - carrier - διασταύρωση, υβρίδιο — cross, crossbreed, hybrid, mongrel - vector - cosmid - character - heterosis, hybrid vigor - ζυγωτής — fertilized ovum, zygote - heterozygote - homozygote - αλληλόμορφο γονίδιο — allele, allelomorph - haplotype - deletion - insertional mutagenesis - gene mutation, point mutation - reversion - saltation - dominance - polymorphism - single nucleotide polymorphism, SNP - dominant - recessive[Domaine]

genetics (n.) • genetic science (n.) • γενετική